Dahlmann, Friedrich (Christoph) (d. 13
Mayıs 1785, Wismar, Mecklenburg – ö. 5 Aralık 1860, Bonn), Alman birliğinin Avusturya olmaksızın Küçük Almanya çerçevesi içinde sağlanması düşüncesini savunan ünlü liberal tarihçi. Almanya’yı meşruti bir monarşi altında birleştirmeye yönelik başarısız bir girişim olan 1848 anayasa taslağının hazırlanmasında büyük rol oynamıştır.
1812’de Schleswig’deki Kiel Üniversitesi’ ne tarih profesörü olarak atandı. 1829’da Göttingen Üniversitesi’ne geçti ve burada 1833 tarihli liberal Hannover anayasasının hazırlanmasına yardımcı oldu. 1837’de Hannover tahtına geçen Ernest Augus- tus’un anayasayı tanımaması üzerine, yedi
Göttingen profesörünün imzaladığı ve Alman halkı arasında büyük sempati uyandıran ünlü protestoya ön ayak oldu. Görevinden alınarak Hannover’den kovuldu. Birkaç yıl Leipzig ve Jena’da kaldıktan sonra, 1842’de Prusya kralı IV. Friedrich Wil- helm’in çağrısı üzerine Bonn Üniversite- şi’nin öğretim kadrosuna katıldı. Burada İngiliz yönetim biçiminin üstünlüğünü savunduğu yapıtlar kaleme aldı.
1848 Devrimi sırasında toplanan Frankfurt Meclisi, Dahlmann’ın görüşlerine yer veren Temel Haklar Bildirgesi’ni kabul etti. Bir anayasa taslağı olan bu bildirge, Prusya’nın önderliğinde meşruti bir monarşinin kurulmasını, konuşma ve din özgürlüğünü ve yasalar önünde eşitliği savunuyordu. Bir süre sonra Frankfurt Meclisi IV. Friedrich Wilhelm’i Almanya imparatoru seçti. Tacı Prusya hükümdarına sunmak üzere Berlin’e giden temsilciler heyetinde yer alan Dahlmann, Friedrich Wilhelm’in bu girişimi kabul etmemesi üzerine ulusal meclisten istifa etti. Gene. de Haziran 1849’da toplanan Gotha Konferansı’m destekledi ve Frankfurt Meclisi’nden daha kısa ömürlü ve daha tutucu olan Prusya (1849-50) ve Birlik (1850) parlamentolarında görev aldı. Daha sonra siyasal yaşamdan çekildi.