daşnami sannyasin, 8. yüzyılda Hindu filozofu Şankara’mn kurduğu ve Hindistan’ da bugün de yaygın olan on (daşnami “on ad”) Şiva tarikatının çileci üyelerine verilen, ad. On tarikat şunlardır: Aranya, Aşrama, Bharati, Giri, Parvata, Puri, Sarasvati, Sagara, Tirtha ve Vana. Her tarikat gene Şankara’mn Hindistan’ın kuzey, güney, doğu ve batı kesimlerinde kurduğu dört manastırdan (matha) birine bağlıdır: Cyoti (Coshi), Matha (Badrinath, Hardvar yakm- lan, Uttar Pradesh eyaleti), Şrngeri Matha (Sringeri, Karnataka eyaleti), Govardhana Matha (Puri, Orissa eyaleti) ve Şarada Matha (Dvarka, Gucerat eyaleti). Manastırların başkanlarına mahant adı verilir (Şrngeri Matha’nın başkanı cagadguru [dünyanın öğretmeni] olarak anılır). Öğretiye ilişkin sorunlarda günümüzde de bu kişilerin görüşü alınır. Gerek tarikat üyeleri, gerek öteki Hindular mahant’lara büyük saygı gösterir.
Daşnami sannyasin’ler kiremit rengi cübbe giyerler. Omuzlarında, üstüne oturmak için kullandıkları bir kaplan ya da panter derisi bulunur. Ölü yakma törenlerinden alınan küllerle alna ve vücudun başka yerlerine çizilen üç yatay çizgiden oluşan bir işaret (tilaka) ve 108 rudraksha tohumundan oluşan bir tespih-gerdanlık taşırlar. Daşnami’ ler sakallarını uzatırlar; uzun saçlannı ya omuzlarının üzerine bırakırlar ya da başlarının üstünde toplarlar.
Aşırıya kaçan bazı daşnami’ler çıplak dolaşır. En kavgacı çilecilerden oluşan bu gruba naga (çıplak) sannyasin adı verilir. Nagasanrıyasirı’ler geçmişte İslamcı fanatiklere ve öteki Hindu mezheplerine üye çıplak çilecilere karşı savaşmışlardır.