Erim, Nihat (d. 1912, Kandıra, Kocaeli – ö. 19 Temmuz 1980, İstanbul), siyaset adamı ve hukukçu. 12 Mart döneminde iki kez başbakanlık yapmıştır.
Mektebi-i Sultani’yi (Galatasaray Lisesi) ve İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni bitirdi. 1936-39 arasında Paris Hukuk Fa- kültesi’nde doktora yaptı. Türkiye’ye döndükten sonra Ankara Hukuk Fakültesi’ne öğretim üyesi oldu. 1942’de profesörlüğe yükseldi. 1943’te Dışişleri Bakanlığı hukuk danışmanlığına getirildi, 1945’te San Francisco Konferansı’na katılan Türk kurulunda danışman olarak yer aldı. 1945’teki ara seçimlerde Kocaeli’nden bağımsız milletvekili seçilerek siyasete atıldı. Kısa bir süre sonra Cumhuriyet Halk Partisi’ne (CHP) girdi. Haziran 1948’de kurulan ikinci Haşan Saka hükümetinde bayındırlık bakanı olarak görev aldı. Ocak 1949’da kurulan Şemsettin Günaltay hükümetinde de başbakan yardımcılığına getirildi. Bu görevi Mayıs 1950’de birinci Adnan Menderes hükümeti kuruluncaya değin sürdü. Ardından Ulus gazetesinin başyazarı olarak Demokrat Parti (DP) iktidarına karşı yazılar yazdı. Bu gazetenin kapatılması üzerine çıkarılan Yeni Ulus ve Halkçı gazetelerinde iktidara karşı muhalefetini sürdürdü.
1956’da Kıbrıs sorunuyla ilgili olarak DP iktidarına yardım etmeyi kabul etmesi, bazı CHP’lilerin tepkisine neden oldu. 1959 Zürich ve Londra antlaşmalarından sonra Kıbrıs anayasasının hazırlanmasına katılan Türk kuruluna başkanlık etti. 27 Mayıs 1960’tan sonra Kurucu Meclis’e girdi. 1961’de CHP Kocaeli milletvekili olarak yemden TBMM’ye döndü. 1961-70 arasında Avrupa Konseyi Danışma Meclisi’nde TBMM’yi temsil etti; 1968’den sonra konseyin Danışma Meclisi başkan yardımcılığı görevini de yürüttü. 12 Mart müdahalesinden sonra “partilerüstü” bir hükümet kurmakla görevlendirildi. 19 Mart 1971’de CHP’den istifa etti. 26 Mart 1971’de kurduğu hükümet, uygulamalar konusunda çıkan anlaşmazlıklar nedeniyle 3 Aralık 1971’de dağıldı. Bu dönemde milletvekilliğinden istifa etmiş ve 14 Ekim 1971’de kontenjan senatörlüğüne atanmıştı. 11 Aralık’ta ikinci kez hükümeti kurmakla görevlendirildi. İzlediği baskıcı politikalar yüzünden yoğun eleştirilere uğradı. 17 Nisan 1972’de ikinci Erim hükümeti istifa etti. Erim kontenjan senatörü olarak bir dönem mecliste kaldıktan sonra aktif siyasetten çekildi. 19 Temmuz 1980’de İstanbul’da uğradığı bir silahlı saldırı sonucu öldü. Erim’in Le Positivisme Juridique et le droit international (1939; Hukuki Pozitivizm ve Uluslararası Hukuk), Siyasi Tarih ve Devletlerarası Hukuk Metinleri (1953) adlı çalışmaları ve Kıbrıs ile ilgili anı ve gözlemlerini içeren Kıbrıs (1975) adlı kitabı yayımlanmıştır.